Μετά από έναν και πλέον χρόνο στην Ελλάδα, η 17χρονη Χάγια με τη μητέρα και τον αδερφό της, αποχαιρέτησε σήμερα τη χώρα που την αισθάνθηκε, όπως λέει, «πατρίδα της» και έφυγε από το «Ελ. Βενιζέλος», στο πλαίσιο του προγράμματος οικογενειακής επανένωσης, για να συναντήσει την υπόλοιπη οικογένεια στην Γερμανία.
Η ίδια αποτέλεσε ένα από τα χαρακτηριστικά πρόσωπα της προσφυγιάς στην Ειδομένη, αφού οι βομβαρδισμοί στη Συρία την είχαν αφήσει με ανεξίτηλα σημάδια στο μάγουλό της και χωρίς όραση από το δεξί της μάτι.
Μιλώντας στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Χάγια -λίγο πριν αναχωρήσει για το Βερολίνο και βρεθεί μετά από 2,5 χρόνια με τον πατέρα της και τα άλλα δύο αδέρφια της- μεταξύ άλλων, δηλώνει: «Θέλω να δω την οικογένειά μου αλλά την ίδια στιγμή εδώ αισθάνομαι σαν να είμαι ήδη σπίτι μου, σαν να είμαι στη Συρία».
Η Χάγια δείχνει να έχει ξεχάσει τις άσχημες μέρες που πέρασε στην Ειδομένη, ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες σε μια μικρή σκηνή. «Ηταν σίγουρα δύσκολα αλλά, παράλληλα, ήταν διασκεδαστικά και... όμορφα» λέει χαρακτηριστικά και τίποτα δεν θυμίζει το ταλαιπωρημένο κορίτσι, το οποίο έτρεχε να αδειάσει τα νερά που είχαν κατακλύσει τη σκηνή τους από τη νεροποντή και να στεγνώσει τα βρεγμένα ρούχα της. Έλεγε τότε, σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ότι ήθελε να πάει κάπου, όπου δεν θα τους βομβαρδίζουν, όταν πηγαίνουν σχολείο και θα μπορούσε ίσως να "φτιάξει" το πρόσωπό της και να μπορέσει να ξαναδεί. «Θα προσπαθήσω να μάθω γρήγορα τη γλώσσα και να συνεχίσω τις σπουδές μου» φιλοδοξεί η 17χρονη.
Σε λίγες ώρες η οικογένεια θα επανενωθεί στη Γερμανία. Όσο για τη Χάγια, απαντώντας στην ερώτηση για το τι θα θυμάται πλέον από την Ελλάδα, είπε: «Τα πάντα, δεν θα ξεχάσω τίποτα, αγάπησα την χώρα και κυρίως τους ανθρώπους που ήταν τόσο καλοί μαζί μου και αισθάνομαι ότι ήμουν στην πατρίδα μου».
19°
