Γεννήθηκε το 1982 στη Σομαλία αλλά όταν το 1991 ξέσπασε ο εμφύλιος πόλεμος, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μαζί με την οικογένεια της και να καταφύγει στην Κένυα. Έζησαν για 4 χρόνια σε έναν προσφυγικό καταυλισμό, μέχρι που κατάφεραν το 1995 να μεταναστεύσουν στην Αμερική.
Έχασε τη μητέρα της σε νεαρή ηλικία, μεγάλωσε ουσιαστικά χωρίς αυτήν. Το ενδιαφέρον της για τα κοινά ξεκίνησε στην εφήβεια της, όταν εκτελούσε χρέη μεταφραστή στις προσπάθειες του πατέρα της να ασχοληθεί με τις τοπικές οργανώσεις του κόμματος των Δημοκρατικών στη Μινεσότα. Κατάφερε να γίνει δεκτή στο τοπικό πανεπιστήμιο και επέλεξε να σπουδάσει Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις.
Προερχόμενη από μια οικογένεια δημόσιων λειτουργών (δάσκαλοι, νοσοκόμοι, δημόσιοι υπάλληλοι), εργάστηκε στο χώρο της εκπαίδευσης τοπικών κοινοτήτων, με ιδιαίτερη έμφαση στην αύξηση του ενδιαφέροντος συμμετοχής των μεταναστών στα κοινά. Η τοπική κοινωνία την αγάπησε ιδιαίτερα και την ενθάρρυνε να κάνει το επόμενο βήμα. Παρ’όλα αυτά, το 2014 υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού, την ώρα που συμμετείχε σε μια τοπική εκδήλωση των Δημοκρατικών. Η διάσειση και οι σοβαρές κακώσεις στο λαιμό δεν την εμπόδισαν την επόμενη μέρα να επιστρέψει κανονικά στο πόστο της.
Το όνομα της είναι Ιλχάν Ομάρ. Γυναίκα, μητέρα τριών παιδιών, μουσουλμάνα, Σομαλή, πρόσφυγας. Τη βραδιά που ο Τραμπ θα εκλεγόταν πρόεδρος των ΗΠΑ, εκείνη θα εκλεγόταν στην τοπική βουλή της Μινεσότα με το Δημοκρατικό Κόμμα, η πρώτη Σομαλο-Αμερικανή που κατάφερε να εκλεγεί σε οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα.
«Αντιπροσωπεύετε ακριβώς εκείνο, για το οποίο αγωνιζόμαστε ως Αμερικάνοι: το να είμαστε ενωμένοι παρά τις διαφορές μας. Με ανησυχεί πολύ το συνολικό αποτέλεσμα των εκλογών και ο βαθύς διχασμός του έθνους μας. Αλλά σας χρειάζομαι. Και χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον. Πρέπει να βρούμε τρόπους να προχωρήσουμε μαζί μπροστά» θα δηλώσει, απευθυνόμενη σε όσους τη στήριξαν, μετά την εκλογή της.
14°
