Υγρασία στους τοίχους

Το έργο αποτελεί τη μεταγραφή του πραγματικού «μύθου» του Μπρέβικ, υπεύθυνου για την μαζική δολοφονία 77 ανθρώπων στο νησί Οτόγια το 2011 στη Νορβηγία. Στην Υγρασία, ο * είναι ένας έλληνας φοιτητής που καταδικάστηκε για μία παρόμοια πράξη που διέπραξε στο αμφιθέατρο της Σχολής του. Ο ίδιος δεν βρίσκει εγκληματική την πράξη του.

Εγκληματική βρίσκει την στάση της Κυβέρνησης προς την χώρα του και ειδικότερα προς τον ίδιο. Μέσω της δημοσιότητας που πήρε μπορεί πια ν' απευθύνει το μανιφέστο του για την ανακαίνιση του εκπαιδευτικού συστήματος και την απελευθέρωση της ατομικής σκέψης. 
Με την Υγρασία στους Τοίχους, γίνεται μία προσπάθεια κατανόησης του φαινομένου-μάστιγα των μακελειών που σημειώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα ανά τον κόσμο. Η σύγχρονη Ψυχολογία εντοπίζει σε περιπτώσεις όπως τον Μπρέβικ, το σύνδρομο της Ναρκισσιστικής Διαταραχής. Πρόκειται για ένα σύνδρομο που καλλιεργείται σε περιβάλλοντα όπου το άτομο θεωρεί πως η ιδιαίτερη ευφυΐα του δεν αναγνωρίζεται όπως του αξίζει και προσπαθεί να την επιδείξει συχνά μέσω ενός άλλου συνδρόμου, αυτού της μεγαλομανίας. Οι Γερμανοί, χρησιμοποιούν τον όρο «Schadenfreude» για να περιγράψουν την χαρά του να βλέπεις κάτι να καταστρέφεται. Πόσο ξένος είναι τελικά ο νεοφασισμός; 

«Δεν μου δίνουν σπίρτα. Φοβούνται τη φωτιά. Τη φοβούνται όσο κι αν την ζηλεύουν».