Ναπολέων

Ο Σιμόν Μπολιβάρ και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος απαγγέλουν, μιλούν, θυμούνται στην ίδια γλώσσα – θα μπορούσαν να είναι και γείτονες με τον τρόπο των Λαπαθιώτη και Ιωάννου. Ο Αρβανίτης, ο Λατινοαμερικάνος, ο Αθηναίος κι ο Θεσσαλονικιός συναντιούνται στη χώρα της bijoux de kant με τις μισοσχισμένες σημαίες τους, τις νίκες, τις ήττες τους, τα σάβανά τους. Πεσόντες υπέρ ελευθερίας, άλλοι γενναίοι και δυνατοί, άλλοι λιγότερο γενναίοι και λιγότερο δυνατοί, όλοι όμως με τον ασβέστη των παθών τους μισόνε άσπρο, μισό γαλάζιο στο στόμα. Η εθνική ταυτότητα, η εθνική μοναξιά, η εθνική απελπισία και το τραγούδι της άνευ συνόρων επιθυμίας για ελευθερία, σ’ ένα σώμα και πολλές φωνές.