Play house

Σεξ, δουλειά, παιδί, τρέλα, περίεργοι γείτονες, χορός, επαγγελματικές προσδοκίες, συναντήσεις, ερωτισμός, καθημερινά τελετουργικά και άλλα συνηθισμένα...

Δεν είναι ευτυχισμένοι. Είναι ευτυχισμένοι.

Η συμβίωση του Simon και της Katrina, πέρα από τις φαντασιώσεις και τις προσδοκίες του καθενός, μοιάζει να μην μπορεί να ξεπεράσει τα όρια του συμβατικού. Και ίσως αυτό να μην είναι το μεγαλύτερό τους πρόβλημα. Ίσως αυτός να είναι ο μόνος τρόπος να «παίξουν τους μεγάλους», μαζί.

 Το Play House είναι η ιστορία ενός διαμερίσματος, η ιστορία ενός ζευγαριού, η ιστορία δύο τριαντάρηδων που ζουν σε μια αστική γειτονιά, σε μια πόλη του δυτικού κόσμου.

«Πιστεύω πως με δημιούργησες. Γι' αυτό και αισθάνομαι ζωντανός, μαζί σου, εδώ, τώρα, στο καινούργιο μας διαμέρισμα».

Η ζωή εδώ είναι απλή και λειτουργική, όπως τα έπιπλα που διακοσμούν το διαμέρισμα της Katrina και του Simon. Ένα ψυγείο, ένας καναπές, ένα χαμηλό τραπέζι. Αυτό το καινούργιο διαμέρισμα αποτελεί τον χώρο του παιχνιδιού τους, ένα παιχνίδι χωρισμένο σε 13 σκηνές-αναμετρήσεις.

Κάθε παίκτης αναπτύσσει τη στρατηγική του, ανοίγει ή όχι τα χαρτιά του, δοκιμάζει μια κίνηση, παίζει συλλογικά ή επιθετικά, χάνει ή κερδίζει.

- Έλα τώρα λοιπόν.

- Έλα τώρα τι;

- Πες μου κι εσύ ότι μ' αγαπάς.

- Κι εγώ σ' αγαπώ.

- Ακόμα και που είμαι τα πάνω-κάτω.

- Ακόμα και που είσαι τα πάνω-κάτω.

- Ακόμα και που ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ είναι τα πάνω-κάτω. Πες το.

- Δεν είναι όμως. Όλος ο κόσμος δεν είναι ανάποδα. Εσύ είσαι.

Φωτογραφία: ©Fanis Pavlopoulos