Frances Ha

Υπάρχουν μερικές ταινίες που κατορθώνουν κάτι αληθινά σπάνιο: να σε πείθουν πως ακόμη κι αν τις περισσότερες φορές δεν βγάζει νόημα, η ζωή αξίζει τελικά τον κόπο. Το «Frances Ha» είναι μία από αυτές και η εμπειρία τού να βλέπεις την πρωταγωνίστριά του να παραπατά και να σκοντάφτει προσπαθώντας να βρει το δρόμο της για τη «συνέχεια», σου γεννά ένα παράδοξα αναγνωρίσιμο συναίσθημα ασχέτως με το αν ζεις ή όχι στη Νέα Υόρκη, του πόσων χρόνων είσαι, του αν έχεις μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα από της Φράνσις και, προφανώς, ασχέτως από το αν είσαι κορίτσι ή μη. Είναι αυτή η ζουμερή φέτα αλήθειας που ο Νόα Μπάουμπαχ και η Γκρέτα Γκέργουικ συλλαμβάνουν με αυτή την τόσο φρέσκια, αστεία μα και πικρή ταινία τους, που ακόμη κι αν έχει σαν ηρωίδα της μία είκοσι-κάτι γυναίκα στο Μανχάταν, κατορθώνει να μιλά για κάτι πολύ πιο ευρύ κι αναγνωρίσιμο. Αλλά δεν είναι μόνο η χαριτωμένη ιστορία της Φράνσις και της καλύτερής της φίλης Σόφι, της κοινής ή χωριστής πορείας τους στη ζωή, που κάνει το φιλμ τόσο απολαυστικό, αλλά και ο τρόπος που η Γκέργουικ και ο Μπάουμπαχ έγραψαν ένα τόσο ελεύθερο από κλισέ σενάριο και το πώς ο δεύτερος το κινηματογράφησε σαν μια ελαφριά κομεντί που ίπταται πάνω από το νευρωτικό χιούμορ του Γούντι Άλεν, τη φλυαρία του mumblecore και την ελευθερία της γαλλικής νουβέλ βαγκ, για να μεταλλαχθεί σε κάτι εντελώς ξεχωριστό και καινούργιο: μια υπέροχη ταινία για τα μικρά πράγματα, τις φευγαλέες στιγμές και τις ανεπαίσθητες αισθήσεις, που τελικά είναι όλα αυτά που ορίζουν τη ζωή μας.

• ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Νόα Μπάουμπαχ
• ΗΘΟΠΟΙΟΙ: Γκρέτα Γκέργουικ, Μίκι Σάμνερ, Ανταμ Ντράιβερ