Στη μετά τα μνημόνια εποχή και την πολυσυζητημένη έξοδο του Αυγούστου είναι αφιερωμένο το άρθρου του Economist, που τιτλοφορείται «Η Ελλάδα βγαίνει από το πρόγραμμα διάσωσης, αλλά ο μαραθώνιος συνεχίζεται».
Μετά από μία σύντομη αναφορά στα συμφωνηθέντα του Eurogroup της 22ας Ιουνίου, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «Τα δημόσια οικονομικά και η οικονομία έχουν μίλια μπροστά τους πριν να επιστρέψουν στην κανονικότητα. Η κυβέρνηση υπέγραψε εξαιρετικά φιλόδοξους στόχους: πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% μέχρι το 2022 και 2,2% μέχρι το 2060, στόχο που έχουν πετύχει μόνο μερικές πετρελαιοπαραγωγές χώρες τα τελευταία 30 χρόνια».
Το βάρος του χρέους που φτάνει το 180% του ΑΕΠ σημαίνει ότι η εμπιστοσύνη των επενδυτών στα δημόσια οικονομικά είναι ευάλωτη σε στόχους που χάνονται, στην αργή ανάπτυξη ή στην άνοδο των επιτοκίων, επισημαίνει το Economist.
Ο αρθρογράφος προσθέτει μεταξύ άλλων ότι «Το 1/5 του εργατικού δυναμικού και τα 2/5 των είναι άνεργοι. Όσοι Έλληνες είναι τυχεροί να έχουν δουλειά, λαμβάνουν «πετσοκομμένους» μισθούς ενώ η φορολογία αυξάνεται. Εκατοντάδες χιλιάδες κυρίως νέων ατόμων έχουν φύγει από τη χώρα αναζητώντας καλύτερες συνθήκες».
«Η ανάπτυξη είναι ακόμα απογοητευτική. Το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 1,4% το 2017 και αναμένεται να φτάσει περίπου στο 2% φέτος. Το ΔΝΤ ανησυχεί για τις δυνατότητες της οικονομίας, εν μέρει λόγω της γήρανσης του πληθυσμού. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, ωστόσο, είναι ότι παραμένει δύσκολο να κάνεις δουλειά στην Ελλάδα σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Για παράδειγμα η ιδιωτικοποίηση του Ελληνικού. Καθυστερήσεις, διαφωνίες για τους όρους και έρευνες από περιβαλλοντικές υπηρεσίες έχουν καθυστερήσει την επένδυση» σημειώνει ο Economist.
18°
