Μόλις επέστρεψα από το Σίδνεϋ. Είχαμε πάει εκεί για μια συναυλία της Άλκηστης Πρωτοψάλτη.
Μπορείς να μας αυτοσυστηθείς;
Γεννήθηκα στην Αθήνα, την εποχή που το Παλαιό Ψυχικό ήταν ένα ήσυχο προάστιο λίγο πιο έξω από το κέντρο της πόλης. Πέρασα όμορφα παιδικά χρόνια, είχα εξαιρετικούς γονείς και δυο καταπληκτικές αδελφές, παντοτινά άγγελοί μου! Πήρα το απολυτήριο του Λυκείου από το Αρσάκειο Ψυχικού. Συνέχισα τις σπουδές μου στο Αγγλικό Κολλέγιο St. George και τελείωσα Business Administration στο Αμερικανικό Κολλέγιο Deree College.
Eργάστηκα στην οικογενειακή επιχείρηση αντιπροσωπειών μηχανημάτων συσκευασίας, μέχρι τον γάμο μου με τον εκδότη Κώστα Δραγούνη, με τον οποίο αποκτήσαμε δύο υπέροχα παιδιά, τον Γιάννη και τον Πάνο - ό,τι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου. Μόλις τα παιδιά μας ξεκίνησαν το σχολείο, ασχολήθηκα με την οικογενειακή επιχείρηση του συζύγου μου, τις Εκδόσεις Δραγούνη, που εξέδιδαν τα παιδικά περιοδικά Ποπάι, Ταρζάν, Κλασσικά του Disney, το περιοδικό ποικίλης ύλης Πανόραμα, την αθλητική εφημερίδα Φλόγα των Σπορ, το γυναικείο περιοδικό Είναι, και τη ναυαρχίδα μας, Τηλεθεατή. Ανέλαβα τις δημόσιες σχέσεις του ομίλου, ήμουν σύμβουλος στα γυναικεία περιοδικά και θέματα, αλλά παράλληλα δημοσιογραφούσα με θέμα πάντα τη γυναικεία μόδα, υγεία και ομορφιά.
Άλλαξες όμως στη συνέχεια ενδιαφέροντα, σωστά;
Πράγματι, λίγα χρόνια αργότερα και παράλληλα με τα εκδοτικά, ίδρυσα μαζί με τη φίλη Μαίρη Σαμόλη την εταιρεία παραγωγής μουσικών τηλεοπτικών παραγωγών και video clips “Traffic”, η οποία διένυσε μία πολύ πετυχημένη δεκαετία, ενώ ήταν ο προθάλαμος που με έφερε στο χώρο της παραγωγής live θεαμάτων.
Τα τελευταία 22 χρόνια ασχολούμαι σχεδόν αποκλειστικά με την παραγωγή μουσικών θεαμάτων εντός και εκτός Ελλάδας, και είμαι η παραγωγός της μοναδικής ´Αλκηστις Πρωτοψάλτη, με την οποία έχω φτάσει στο ζενίθ της επαγγελματικής μου καριέρας. Η συνεργασία μας έχει υπάρξει ένα πραγματικά μεγάλο πανεπιστήμιο. Επαγγελματισμός, φαντασία, δημιουργία και τελειομανία, ο κοινός οδηγός μας.
Η φωτογραφία πώς προέκυψε;
Με τη φωτογραφία ασχολούμαι ερασιτεχνικά. Είναι κάτι που με γεμίζει, με ξεκουράζει και με κάνει να ξεφεύγω από την καθημερινότητα...
Τι σε έσπρωξε να ασχοληθείς με τη φωτογραφία, έστω και ερασιτεχνικά;
Μια σπουδαία επαγγελματίας φωτογράφος, η Μαρίνα Σιακόλα, η οποία μου έκανε δώρο μία πολύ καλή φωτογραφική μηχανή, όταν διαπίστωσε ότι έχω «φωτογραφικό μάτι». Πραγματικά άλλαξε η ζωή μου. Άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τη φύση, τα χρώματά της, τα τοπία της, το ανθρώπινο χαμόγελο, την ανατολή και τη δύση…
Κυρίως τοπία, γιατί ταξιδεύω πολύ και θέλω να κλειδώνω τις εικόνες που βλέπω στην αποθήκη της μνήμης μου για πάντα. Εξάλλου τα πορτραίτα νομίζω ότι είναι πιο δύσκολα να τα αποτυπώσεις.
Ποια ήταν η πρώτη φωτογραφία που τράβηξες, θυμάσαι;
Σε παιδική ηλικία είχα μια φωτογραφική μηχανική polaroid –δώρο του πατέρα μου- και φωτογράφιζα ό,τι έβρισκα μπροστά μου. Δυστυχώς αυτές οι φωτογραφίες ξεθώριασαν με το χρόνο....
Έχεις φωτογραφήσει πολλά μέρη του μικρού μας κόσμου. Ποιο είναι το πιο συγκλονιστικό σημείο του πλανήτη μας;
Εκτός από την Ελλάδα μας; Λατρεύω την Κούβα, την Τοσκάνη, την Αφρική. Έχω ταξιδέψει σε αρκετές χώρες της, Μαρόκο, Τυνησία, Αίγυπτο, Μποτσουάνα, Νότια Αφρική, Αλγερία και προσφατα στην Κένυα και στην Αυστραλία. Η κάθε μία είναι τόσο μα τόσο ξεχωριστή
Γιατί επισκέφτεσαι τόσο συχνά την Αφρική; Τι έχει αυτή η ήπειρος που δεν έχουν οι άλλες;
Έχει καταρχήν ένα ιδιαίτερο φως. Έχει μία εντελώς ξεχωριστή φυσική ομορφιά, μία απίστευτη ηρεμία που σε χαλαρώνει θες δεν θες, είσαι μακριά από την τεχνολογία, συναντάς ανθρώπους ευγενικούς, χαρούμενους και χαμογελαστούς παρά τα τόσα προβλήματά τους, και φυσικά μου προσφέρει τη μοναδική εμπειρία για σαφάρι. Οι στιγμές αναμονής για να συναντήσεις σε απόσταση αναπνοής μία λεοπάρδαλη με τα μικρά της είναι αξεπέραστες.
Μπορείς να μου περιγράψεις μια φωτογραφία που είδες κάποτε και σε συγκλόνισε;
Με συγκλόνισε η φωτογραφία του μικρού Ασλάν που άφησε την τελευταία του πνοή σε μια παραλία του Αιγαίου.
Έχεις μετανιώσει για κάτι που δεν φωτογράφισες;
Ναι. Τα ταξίδια μου στο Μαρόκο και την Κούβα - δεν τα αποτύπωσα με τη σημερινή ώριμη φωτογραφική μου μάτι, γι' αυτό σκοπεύω σύντομα να ξαναπάω με άλλη διάθεση.
Τι τις κάνεις τις φωτογραφίες σου;
Προς το παρόν, τις τυπώνω σε θεματικά άλμπουμ, γιατί πιστεύω ότι η τυπωμένη φωτογραφία έχει άλλη δύναμη. Είναι το καινούργιο μου χόμπι. Ελπίζω κάποια στιγμή να μου δοθεί η ευκαιρία να τις παρουσιάσω σε κάποια ενδεχομένως μικρή ομαδική έκθεση. Ήδη μία φωτογραφία μου επιλέχθηκε το καλοκαίρι και έλαβε μέρος σε μία φωτογραφική έκθεση στην Κύπρο. Είχε μεγάλη επιτυχία και το χάρηκα πολύ.
Ποιο πρόσωπο θα ήθελες να φωτογραφίσεις;
Τον Δαλάι Λάμα.
Πες μου ένα σημείο του πλανήτη που ονειρεύεσαι να πας και γιατί;
Είναι όνειρο ζωής να ταξιδέψω στο Νεπάλ και στο Θιβέτ, γιατί και αυτά τα σημεία της Γης έχουν κάτι μοναδικό. Είναι τόσο ιδαίτερα από όλες τις απόψεις. Από τη μορφολογία του εδάφους τους, το παραδοσιακό ντύσιμο των κατοίκων τους, τους ναούς, τα χρώματά τους, την ιδιαίτερη θρησκευτική τους κατάνυξη.
Τα drones πώς τα βλέπεις;
Εντυπωσιακά! Είναι υπέροχο να βλέπεις και να φωτογραφίζεις από ψηλά. Το μόνο τους μειονέκτημα είναι η έλλειψη απορρήτου που δεν ξερω πώς μπορεί και πρέπει να προστατευθεί. Δεν είναι καθόλου ευχάριστο να νοιώθεις ένα drone αγνώστου κατόχου να πετάει από πάνω σου.
Με τι φωτογραφίζεις;
Με μία Nikon P610.
Σήμερα που ο καθένας μπορεί να τραβήξει μια φωτογραφία με το κινητό του, ποιο είναι πιστεύεις το μέλλον αυτής της τέχνης;
Θαυμάσιο γιατί το ότι φωτογραφίζουν εύκολα οι πάντες σε κάνει να προσπαθείς ακόμα περισσότερο για το μοναδικό κλικ.
24°
