Οι εικόνες από το μέλλον είναι γύρω μας, αλλά κάνουμε πως δεν τις βλέπουμε.
«Έλα, ρε Θανάση! Τι λέει; Πώς είσαι;»
«Όρθιος! Όλα καλά! Τους ξαπλωτούς να φοβάσαι!»
Πραγματικά σοφή απάντηση! Αυτός είναι ένας πραγματικός διάλογος με τον φίλο μου τον Θανάση, 92 ετών, γεννηθείς το 1925. Εντάξει, δεν ακούει πολύ καλά, αλλά οδηγεί, περπατάει και κολυμπάει κανονικότατα. Πάνω από όλα είναι όρθιος, διαυγής και αυτόνομος! Έχετε συνειδητοποιήσει ρε μάγκες, τι σημαίνει γήρας; Να θέλεις να τρέξεις, να πηδήσεις (με κάθε έννοια) και να μην μπορείς; Να είσαι καθηλωμένος σε μία καρέκλα ή σε ένα κρεββάτι; Να χρειάζεσαι βοήθεια ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα; Να εξαρτάσαι από άλλους και να φορτώνεσαι σε άλλους; Να ζεις σε ίδρυμα; Να τα κάνεις πάνω σου;
Δεν ξέρω, αλλά έχω την αίσθηση ότι ζούμε μια εποχή παντελούς έλλειψης συνειδητοποίησης του φαινομένου της ζωής. Ο ναρκισσισμός, η ματαιοδοξία και η έλλειψη ταπεινότητας έχουν «χτυπήσει κόκκινο». Υπάρχει κάπου εκεί έξω ένας κόσμος που θεωρεί ότι θα ζήσει για πάντα. Και όχι μόνο θα ζήσει για πάντα, αλλά θα είναι και για πάντα νέος και υγιής.
Συγνώμη που σας το χαλάω, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο άνθρωπος, που θα πιάσει ή θα ξεπεράσει τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους προσδόκιμου ζωής, θα είναι περισσότερα χρόνια στη ζωή του ηλικιωμένος, παρά νέος. Και τις μαλακίες που έκανε όταν ήταν νέος, αν δεν τον τελειώσουν μια ώρα αρχύτερα, θα τις κουβαλάει πάντα. Τόσο από πλευράς υγείας, όσο και από πλευράς εμφάνισης και αξιοπρέπειας. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…
Όλο το νόημα της ζωής, κατά τη γνώμη μου, είναι να προετοιμάζεις διαρκώς, όσο είσαι νέος, τον εαυτό σου, το κορμί, την ψυχή και το πνεύμα, όσο καλύτερα γίνεται, ώστε να αντεπεξέλθει με αξιοπρέπεια στο γήρας. Να καταφέρεις να είσαι όρθιος, αυτόνομος, μάχιμος!
Όρθιοι, έστω και με μπαστούνι, υπερήφανοι, αγέρωχοι. Ευτυχώς στην Κρήτη έχουμε πολλούς και πολλές από αυτό το είδος.
Θαυμάστε!
22°
