Η απίστευτη ιστορία τεσσάρων φίλων από το Κεντάκι, που όπως λέει και το διαφημιστικό μότο «δεν βασίζεται σε αυθεντικά γεγονότα αλλά είναι η πραγματική ιστορία». Μάλιστα για να προσδώσει ακόμη περισσότερο ρεαλισμό στα εξωφρενικά καρέ του ο στυλίστας Μπαρτ Λέιτον (πριν από έξι χρόνια έκανε το θαυμάσιο ντοκιμαντέρ «Ο απατεώνας» που απέσπασε αμέτρητες διακρίσεις σε διεθνή φεστιβάλ) βάζει εμβόλιμες σκηνές όπου οι πραγματικοί πρωταγωνιστές λένε on camera τη δική τους εκδοχή – που αρκετές φορές είναι διαφορετική μεταξύ τους- πάνω στις λεπτομέρειες της ευφάνταστης ληστείας. Η πρωτοτυπία του φιλμ όμως δεν εξαντλείται στο παραπάνω στοιχείο. Ο Λέιτον διηγείται συναρπαστικά μια ιστορία όπου μπορεί στο επίκεντρο της να βρίσκεται ο σχεδιασμός και η εκτέλεση της ληστείας, όμως τα περιφερειακά στοιχεία (οι σχέσεις και τα πορτρέτα των μελών, τα κίνητρα και οι φαντασιώσεις τους, το ψυχολογικό κομμάτι της ιστορίας, ο κοινωνικός σχολιασμός) είναι όλα τα λεφτά. Από την φαινομενικά καλοστημένη παράσταση όπου οι δράστες αποφασίζουν να μεταμορφωθούν σε «γέρους επειδή είναι αόρατοι» μέχρι τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά – αλλά και τη ζημιά- ο σκηνοθέτης φυτεύει ένα σπόρο μεγαλοφυούς παράνοιας στο εσωτερικό του φιλμ, αφήνοντας την καλλιέργεια του πότε στο λυτρωτικό χιούμορ, πότε στην καυστική κοινωνική κριτική και πότε στην άψογα γυαλισμένη δράση. Κι όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή κάθε πράγμα έχει τη δική του αλήθεια. Η οποία σχετίζεται φυσικά με τη γωνία από όπου θα τη δει κανείς. Η δραματοποιημένη «Ληστεία» του βρετανού Λέιτον δεν ενδιαφέρεται για το «κόλπο γκρόσο» αλλά για την ανίχνευση των στοιχείων που κάνουν μια παρέα μορφωμένων και ευκατάστατων νέων να πάρουν την απόφαση να τινάξουν την τακτοποιημένη ζωή τους στον αέρα, προκειμένου να βρουν την πραγματική ελευθερία τους.
11°
