Tο μόνο αγόρι στη Νέα Υόρκη

Ο σκηνοθέτης του «(500) μέρες με τη Σάμερ» κινείται στο ίδιο ράθυμο, αντισυμβατικό και μελαγχολικό τέμπο εκείνης της ταινίας. Πολλά γοητευτικά κομμάτια του χαρακτήρα του Τόμας έχουν βάθος και αιτία αλλά η επιτηδευμένη συμπεριφορά του κακομαθημένου πλουσιόπαιδου δεν γίνεται ποτέ ελκυστική. Το ψαχνό της ταινίας εντοπίζεται κυρίως στους μεσήλικες πρωταγωνιστές (οι γονείς αλλά και ο μυστηριώδης συγγραφέας που γίνεται ένα είδος μέντορα του ήρωα) και το καλά κρυμμένο μυστικό της ιστορίας τους, όμως δεν δικαιολογούνται κάποιες σεναριακές υπερβολές ή η στημένη μελαγχολία του ήρωα.