Xωρίς καμία ταινία στα σκαριά την τελευταία πενταετία και δίχως δεδηλωμένη πρόθεση να περάσει πίσω από την κάμερα στο προσεχές μέλλον, ο μεγαλύτερος αμερικανός σκηνοθέτης εν ζωή μοιάζει να κατεβάζει την αυλαία.
Ήταν άραγε το «Inland Empire», εκείνο το άκρως ακατανόητο φιλμ, η τελευταία του κινηματογραφική κουβέντα; Ο Ντέιβιντ Λιντς έχει πιάσει πλέον τα 65. Η καστανή κόμη του ασημίζει, τα πανομοιότυπα πουκάμισα που αγοράζει σε ντουζίνες παραμένουν κουμπωμένα ώς τον λαιμό, εξακολουθεί να ζει στο Χόλιγουντ Χιλς, ζωγραφίζοντας, τραβώντας φωτογραφίες, (ενίοτε προοριζόμενες για δισκογραφικές κυκλοφορίες, όπως στην περίπτωση του «Dark Night of the Soul», των Danger Mouse και Sparklehorse), έχοντας απαλλαγεί από τη νικοτίνη, αλλά πιθανότατα συνεχίζοντας να πίνει οκάδες καφέ, σαν εκείνους που πότιζε ανηλεώς τον πράκτορα Κούπερ στο «Twin Peaks».
Πιστεύουμε ότι έχετε ήδη ακούσει το άλμπουμ που κυκλοφόρησε ο Λιντς στα τέλη του 2011, και πως βρήκατε το υπνωτικό βουντού – κάντρι – μπλουζ του, αρκούντως μαγνητικό. Σύμφωνοι, το έχει ξανακάνει, συνεργάστηκε με τον Μπανταλαμέντι, τον Ζεμπρόφσκι, τους Sparklehorse, όμως το «Crazy Clown Time» σηματοδοτεί την πρώτη φορά που ο δημιουργός επιμελείται μια ηχογράφηση από την αρχή ώς το τέλος. O ήχος είναι μπλουζίστικος και ηλεκτρισμένος, οι συνθέσεις υπνωτικές, οι στίχοι αινιγματικοί, η θεματολογία περιστρέφεται γύρω από καταδικασμένα ρομάντζα, σκοτεινή εκδίκηση και τσιτάτα του Κάφκα.
Τώρα προχωρά ένα βήμα παραπέρα, ανεβάζοντας στο ίντερνετ το θεότρελο κλιπ του ομώνυμου τραγουδιού, ένα βίντεο, το οποίο προκειμένου να παρακολουθήσετε, το youtube θα σας ζητήσει επιβεβαίωση ότι είστε άνω των 18. Είσαστε; Είσαστε.
17°
