Μετά τα Μεσάνυχτα η γλώσσα του σώματος έχει τον πρώτο λόγο. Τα κορίτσια μοιάζουν εξωτικά, ο πόθος φέρνει ρίγη στη ραχοκοκαλιά. Είναι η ώρα που βγαίνουν από τις τρύπες τους τα μοναχικά ζόμπι της πόλης. Μαχαιροβγάλτες, ναρκομανείς, δολοφόνοι, νταβατζήδες, μεθυσμένοι, φτωχοδιάβολοι συναντιούνται στους έρημους, κακόφημους δρόμους. Φτηνές γυναίκες, φτηνό άρωμα, φτηνά ναρκωτικά. Καυτές ανάσες, λίγη αγορασμένη συντροφιά. Η πιάτσα είναι αμείλικτη, η αναλογία του τι δίνεις και του τι παίρνεις ακριβοδίκαιη, η ταρίφα η ίδια και εξομοιώνει όλους τους πελάτες. Το φεγγάρι υπόσχεται λίγα ηδονικά λεπτά κι εσύ κάθε νύχτα νιώθεις να πεθαίνεις και να ξαναγεννιέσαι...
Υ.Γ.: Μετά τις ιστορίες του ντετέκτιβ Φιλ Πωτ, ο αγαπημένος κομίστας συγκεντρώνει στο καινούργιο του άλμπουμ 33 ιστορίες που διαδραματίζονται πριν ξημερώσει. Σαν καρέ ενός φίλμ νουάρ που δεν θες να τελειώσει.
Μετά τα μεσάνυχτα και άλλες ιστορίες Παναγιώτης Μητσομπόνος, εκδ. ΚΨΜ, σελ. 78
