Aπό την παρτιτούρα της «Traviata», έναν από τους πρώτους μεγάλους διεθνείς ρόλους της, όπου η Κάλλας προκειμένου να αποστηθίσει ευκολότερα το ρόλο της είχε γράψει πάνω στο λιμπρέτο την ελληνική μετάφρασή του, μέχρι το τελευταίο της κόσμημα, τον αγαπημένο της χρυσό σταυρό που φόρεσαν στη σωρό της προκειμένου να καεί μαζί της αλλά που τελευταία στιγμή αφαίρεσε κάποιο συγγενικό της πρόσωπο, θα δούμε στην έκθεση «Μαρία Κάλλας, ο μύθος ζει». Περισσότερα από διακόσια προσωπικά αντικείμενά της ‒o μεγαλύτερος αριθμός προέρχεται από την εντυπωσιακή συλλογή του Νίκου Χαραλαμπόπουλου‒ είναι εδώ για να μας βάλουν στον προσωπικό, υπέροχο, κόσμο της υπέροχης ντίβας.
Χρυσή καδένα την οποία ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε διαρκώς περασμένη στο λαιμό του, όπου επικρέμονταν χρυσό μενταγιόν με την Παναγία, και χρυσός κόφτης πούρων, δώρα της Κάλλας προς αυτόν.
Πορτρέτο ελαιογραφία της Κάλλας από τον ιταλό ζωγράφο Vandini, βασισμένο σε φωτογραφικό πορτρέτο της. Ο πίνακας αυτός αποτελεί το πρώτο πορτρέτο –από τα 7-8 που διέθετε η Κάλλας– και κοσμούσε τόσο το σπίτι της στο Μιλάνο όσο και τα επόμενα. Συνοδεύεται από καλλιτεχνική φωτογραφία της στην οποία πιθανότατα βασίστηκε ο ζωγράφος που το φιλοτέχνησε.
Το πρώτο αυτόγραφο της Μαρίας Κάλλας. Η φωτογραφία αυτή της 15άχρονης τότε Μαριάννας Καλογεροπούλου είχε αφιερωθεί στην πρώτη της δασκάλα τραγουδιού στην Ελλάδα, Μαρία Τριβέλλα, με το ακόλουθο κείμενο διατυπωμένο με ευγνωμοσύνη: «Στην αγαπημένη μου δασκάλα στην οποία οφείλω τα πάντα». Το αυτόγραφο αυτό, δημοσιευμένο ευρύτατα σε πλείστες όσες βιογραφίες και άρθρα, αποτελεί την πρώτη σωζόμενη ιδιόχειρη μαρτυρία της Κάλλας, και δείχνει την αποφασιστικότητα και την αυτοπεποίθηση της νεαρής Μαριάννας Καλογεροπούλου στην επίτευξη των καλλιτεχνικών της φιλοδοξιών, μια που είναι μάλλον ασυνήθιστο για μια νεαρή μαθήτρια να υπογράφει αυτόγραφα.
Γκρι ετόλ από µινκ, µε µανίκια. Η Κάλλας φορούσε σχεδόν πάντα τέτοιου είδους αξεσουάρ, προκειµένου να προστατεύεται από τυχόν κρυολογήµατα.
Traviata, Λονδίνο 1958. Σε λίγο η Κάλλας θα αφήσει για πάντα το ρόλο. Διευθύνει ο Nicola Rescigno.
Turandot, 1957. Τελευταίο έργο του Puccini, έμεινε ημιτελές. Διαφημιστικό της ηχογράφησης στη Scala με Serafin. Η Κάλλας φωνητικά δεν έχει σχέση με την παλιά «Turandot». Σημαντικό ότι βρίσκεται δίπλα της η Ε. Schwarzkopf – μοναδική συνεύρεση των δύο μέγαλων καλλιτεχνών.
*Όλα τα παραπάνω αντικείμενα προέρχονται από τη Συλλογή του Νίκου Χαραλαμπόπουλου.
14°
