Πώς και πότε αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την ζωγραφική;
Παιδί, στις τάξεις του Δημοτικού σχολείου, γοητευόμουν με τις ζωγραφιές από τα εξώφυλλα των κίτρινων τετραδίων του "Αστέρα" με τα τοπία, τους ήρωες του 1821, τους χάρτες και τους αγγέλους. Στη θέα των αναπαραγωγών έργων ζωγράφων σε βιβλία και περιοδικά, είχα την επιθυμία να γίνω και εγώ ζωγράφος. Με χρώμα και μολύβι αντέγραφα τα έργα τους. Η απόφαση υπήρχε από τότε μέσα μου και πάντοτε φανταζόμουν τη στιγμή που θα κάνω κι εγώ έκθεση με δικά μου έργα. Ανυπόμονος από επιθυμία, είχα φτιαάξει ήδη και την αφίσα της έκθεσής μου: Μιχάλης Αμάραντος, έκθεση ζωγραφικής, από ... έως..., γκαλερί Ώρα. Σύμπτωση, μόλις τελείωσα τη Σχολή, έδειξα για πρώτη φορά έργα μου στη "Συνάντηση νέων δημιουργών" στην γκαλερί Ώρα... Η ζωγραφική ήταν πάντα ένα καταφύγιο, ένας τόπος φυγής, ένας τρόπος να μιλάω χωρίς λόγια.
Αναπολήσεις
Θυμάστε το πρώτο σας σχέδιο;
Ένα από τα πρώτα που θυμάμαι, είναι ένα πορτραίτο γυναίκας με έντονα σκούρα μάτια, κόκκινα χείλη και ένα πορτοκαλί λουλούδι στα μαύρα μαλλιά της. Μνήμη από Γκωγκέν.
Εκμαγείο
Είχατε δασκάλους τον Δημήτρη Μυταρά, τον Δημοσθένη Κοκκινίδη και τον Βασίλη Βασιλειάδη. Τι σας έχει μείνει από τον καθένα;
Σπουδαίοι δάσκαλοι και οι τρεις, με σημαντικό έργο. Η παρουσία τους στη Σχολή ως καθηγητών, η εικαστική προσφορά τους στον τόπο, υπήρξε έμπνευση και εφαλτήριο, ένα σημείο αναφοράς για μένα. Τους ευχαριστώ.
Φυγείν αδύνατο
Με τι ασχολείστε αυτή την περίοδο;
Με μια νέα ανθρωποκεντρική ενότητα έργων, και κάποιων γλυπτών που ελπίζω ότι θα αποτελέσουν το επόμενο βήμα μετά την έκθεσή μου στην γκαλερί Σκουφά.
Ηθοποιός
Από πού αντλείτε έμπνευση για όσα σχεδιάζετε;
Από βιώματα καθημερινότητας, από βόλτες στους δρόμους της πόλης, στα μέσα μεταφοράς, στα καφέ, στο τυχαίο, στο εφήμερο, σε όσα συμβαίνουν, σε ό,τι κουβαλώ μέσα μου.
Ονειροπόλος
Ποιο από τα έργα σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Ξεχωρίζω τα έργα που με βοηθούν να κάνω το επόμενο έργο που ζωγραφίζω καλύτερο.
Προσδοκία γιορτής
Σε ποια γειτονιά της Αθήνας ζείτε και ποια είναι τα τρία πράγματα που αγαπάτε σε αυτήν;
Ζω στην περιοχή Αγίου Σώστη της λεωφόρου Συγγρού. Μου αρέσουν οι μονοκατοικίες που έχουν απομείνει, τα δέντρα και τα άχτιστα οικόπεδα -"ανάσες" στην πυκνή δόμιση. Αγαπώ την αίσθηση της παλιάς γειτονιάς, με τους γειτόνους που καλημερίζουν και ρωτούν νέα σου και τους γνωρίζω με τα μικρά τους ονόματα. Μου αρέσει στον αντίποδα και η ευθεία λεωφόρος με την ατέρμονη κίνηση, τις μεγάλες φωτεινές επιγραφές, και τα σύγχρονα ψηλά κτήρια των εταιριών.
Χρόνος
Πείτε μας δυο λόγια για το έργο του εξωφύλλου της Athens Voice.
Το έργο έχει τον τίτλο "Το πνεύμα της πόλης". Πνεύμα κυρίαρχο, με πρόσωπο, προσωπείο ή μάσκα, σε μια πόλη κατ' ουσίαν απρόσωπη. Ο άνθρωπος σαν εκμαγείο-παρατηρητής και μια ανάμνηση τοπίου εξοχής στο βάθος.
Τι σκεφτήκατε όταν είδατε το έργο σας τυπωμένο στο εξώφυλλο μιας εφημερίδας δρόμου που κυκλοφορεί σε όλη την πόλη;
Έβρισκα πάντα ελκυστικά και όμορφα τα εξώφυλλα της Athens Voice. Ήταν επιθυμία μου να κοσμήσει ένα έργο μου το εξώφυλλο της εφημερίδας. Μόλις το είδα, γεύτηκα την ιδιαίτερη χαρά της επικοινωνίας - μέσω του έργου μου- με τους αναγνώστες της. Την ευχαριστώ και της εύχομαι μακρόχρονη παρουσία στα δρώμενα της πόλης.
Ο Μιχάλης Αμάραντος γεννήθηκε στην Ερμούπολη το 1953. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, με δασκάλους τον Δημήτρη Μυταρά, τον Δημοσθένη Κοκκινίδη και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη. Εκθέσεις έχει πραγματοποιήσει μεταξύ άλλων στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, στην Athenaeum Art Gallery, στην αίθουσα Σκουφά κ.ά. Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Φρυσίρα, στη Συλλογή Εθνικής Τραπέζης και σε άλλες δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Περισσότερα στο amarantosmihalis.blogspot.gr
17°
