Αθήνα ID- Χρήστος Λούλης

Το πρώτο σου διαμέρισμα…

Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν έχω μείνει μόνος μου ποτέ. Πήγα αμέσως από τη μαμά μου στη γυναίκα μου…

Η πρώτη σου δουλειά …

Σε μια μπουάτ στον Κορυδαλλό, όπου και μεγάλωσα. Εκεί παίζαμε με μερικούς φίλους μουσική.

Το καλύτερος μέρος για να απομονώνεσαι;

Ο Εθνικός Κήπος ή ο Λυκαβηττός ή σινεμά μόνος. 

Ο μεγαλύτερος αθηναϊκός κίνδυνος;

Εκτός από το να ανοίξεις το πορτοφόλι σου στη Σοφοκλέους… μάλλον το να αποδεχτείς ότι αυτή η πόλη σ’ αρέσει και δεν θα κάνεις τίποτα για να αλλάξει.

Το αγαπημένο σου θέατρο…

Αρχιτεκτονικά, η κεντρική σκηνή του «Εθνικού». Από άποψη θέσης το «Παλλάς» και συναισθηματικά το «Αμόρε».

Πού μέθυσες για πρώτη φορά;

Στον Πειραιά.

Η πιο ωραία στιγμή του αθηναϊκού 24ώρου;

Άγρια χαράματα, όταν ακόμα το θηρίο κοιμάται.

Τι σου λείπει από την Αθήνα της παιδικής σου ηλικίας;

Η αύρα της Πάρνηθας, τα ντεσεβό, οι πλανόδιοι παγωτατζήδες, ο Αστέρας Βουλιαγμένης πριν βουλιάξει και η καφετέρια στο πρώην δυτικό αεροδρόμιο.

Η πιο «μόνο στην Αθήνα» ιστορία που σου έχει συμβεί;

Πρεμιέρα τύπου «κόκκινο χαλί» που καταλήγει στις 5 τα ξημερώματα στην αγορά για μαγειρίτσα (πατσά δεν τρώω), αφού έχει προηγηθεί τουρ στα κρυμμένα αρχαία της πόλης...

Ο Χρήστος Λούλης πρωταγωνιστεί στη σεξπιρική «Δωδέκατη νύχτα» στο Θεάτρο Αλίκη.

Το σκίτσο είναι του Βασίλη Γκογκτζίλα.